تأثیر لایه های خودسامان کایتوزان- نانوسیلیکا بر روی الیاف لینتر پنبه و خواص کاغذ تهیه شده از آن

با فن لایه به لایه می­توان خصوصیات سطحی الیاف سلولزی را اصلاح نمود. یکی از منابع سلولزی مهم غیرچوبی و صنعتی در دنیا، الیاف پنبه است. الیاف لینتر پنبه نیز به عنوان یکی از فرآورده های جانبی مهم به همراه الیاف پنبه تولید می­شوند که یکی از منابع مهم الیاف سلولزی است که در صنعت کاغذسازی جهت تولید کاغذ بادوام مورداستفاده قرار می­گیرد. در این تحقیق تأثیر جذب متناوب لایه­های کایتوزان کاتیونی و نانوسیلیکای آنیونی بر روند اصلاح سطح الیاف لینتر پنبه موردبررسی قرار گرفت. جذب مواد بر سطح الیاف سلولزی از طریق تیتراسیون الکترولیت تحلیل شد. آزمایش­ها در تشکیل لایه کاتیونی در 4-3 ≈ph و در تشکیل لایه آنیونی در 10-9 ≈ph با سرعت هم زدن 750 دور بر دقیقه و زمان لایه نشانی 15 دقیقه برای تشکیل یک تا سه لایه انجام شد. کاغذ­های دست­ساز با گرماژ 60 گرم بر مترمربع با استفاده از الیاف خمیر عمل­آوری شده به روش چندلایه با کایتوزان و نانوسیلیکا تهیه گردید و خواص ساختاری و قابلیت پیوندپذیری آن ارزیابی گردید. قابلیت پیوندپذیری الیاف با تشکیل لایه­های پلیمری در سطح الیاف، بهبودیافته که تغییرات حاصله در سطوح الیاف با استفاده از تصویربرداری الیاف با میکروسکوپ الکترونی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در اثر عمل آوری های انجام شده، چگالی ظاهری کاغذ و هم­چنین قابلیت پیوندپذیری الیاف به واسطه افزایش جاذبه الکترواستاتیکی بین پلی کاتیون و آنیون موجود در سطح الیاف بهبودیافته است. چگالی ظاهری در کاغذ به طور معنی داری نسبت به خمیر عمل­آوری نشده افزایش یافته است. به طوری که شاخص مقاومت به کشش کاغذ با لایه نشانی سه لایه نسبت به خمیر عمل آوری نشده تقریباً 16 درصد افزایش یافته است. ضریب شکل­گیری کاغذ بعد از تشکیل چندلایه های پلیمری به آرامی کاهش یافته است.